نمیدونم کجارفت
تو کـــوچه ای که ســـوت و کوره نـــگاه من زچـــشمی دوره
منتظر فـــرشـــته بودم اون کـه تـو تاریــــکی یه نــوره
ســــال های ســـال مـــــیگردمو پـــیدا نمـیــــکــنم نشــــــونه
نه راه پیـــش دارم تــــــوکـــوچه نه راه بــــــرگشــت بـه خـونه
اســــــیره کــــوچه ها شدم پـــــیاده خســــــــته شد دلــــــم
از این کوچـــــه به اون کوچـــــه نمیدونم کجـــــا برم
راه خـونـــــه گم کردمــــــو سرگـــردونو پریـــــشونم
آه ای خـــــدا برس به داده هم این دلــــو هم این جـــــونم
نظرات شما عزیزان: